Met het licht in je rug ............

Na maanden van voorbereiding was het zondag 21 mei om 10.00 uur dan eindelijk zover: de afscheidsdienst van onze predikant Ds Martina Stougie-de Wit. De stampvolle kerk kon het aantal bezoekers niet aan en daarom moesten de ‘(te)laatkomers’ genoegen nemen met een plekje in de bijgebouwen van De Hege Stins. Overigens konden ze toch nog een plekje in de kerk krijgen toen de kinderen naar de Kinderkerk gingen.

En wat werd het een prachtige dienst, vol dankbaarheid, vol muziek maar ook van gemengde gevoelens. En hoe kon het ook anders. Het vroegtijdig overlijden van Ds Wim Stougie in maart 2020 zorgde met name ook vandaag voor een (extra) gevoel van gemis. Deze zelfde Hege Stins was toch ook de kerk waarin we op vrijdag 13 maart 2020 in een dienst van woord en gebed afscheid hebben moeten nemen van Wim?

Diny Hogendorp las het gebed “Afscheid”. Daarin kwamen alle aspecten van het kerkenwerk aan de orde waarop met dankbaarheid werd teruggeblikt. Maar waarin ook werd gevraagd om moed en zegen om zonder Martina in Eastermar verder te kunnen gaan.

Maar ook de humor ontbrak niet. Wietske en Aly lieten (in hun kindermoment) ons voelen wat verhuizen kan betekenen in termen van onzekerheid (“ik ken dêr net ien”) maar ook in positieve zin (“kinst ommes wol wer útfanhûs komme”). Daarna verlieten de kinderen de kerk en gingen naar ’hun’ Kinderkerk.

Martina had voor deze dienst het Bijbelgedeelte Handelingen 27: 21-44 gekozen wat werd gelezen door Anneke Hogendorp. In de verkondiging blikte ze terug op de afgelopen periode in Eastermar en gebruikte ze de wrakstukken van het vergane schip in Handelingen 27 als metafoor voor de ontreddering waarin je kan terechtkomen wanneer alles tegen lijkt te zitten. Maar wat er ook gebeurt, je komt altijd aan. Prachtig was het schip met het bloemstuk dat met de drie vlaggen symbool stond voor het bloed van Christus (rood), Pasen (wit) en een gouden toekomst (goud).

Ook memoreerde Martina de tekst die een belangrijke rol speelde bij het afscheid van Wim in 2020. Daarmee sloot ze ook haar verkondiging af en drukte eenieder op het hart: “onthoud nou maar deze woorden “Met het licht in de rug kun je het donker aan”.

    

Zoals gezegd, er was veel muziek. De zang van Elise, het pianospel van Sarah (met ritmische begeleiding van Theunis) klonk o zo vertrouwd in onze kerk. Wat hebben ze vaak meegewerkt aan de diensten en wat zullen we het pianospel van Sara gaan missen. Ook nu weer zorgde pianospel en zang voor ontroerende momenten. Maar er was meer, ook de muziek van de Stinsband (bestaande uit o.a. Naomi, Femke en Anita) gaven kleur aan deze afscheidsdienst. Tenslotte mag ook de organist Jelle Visser hier natuurlijk niet worden vergeten. En alle geluid en beeld werd perfect doorgegeven via radio, televisie en natuurlijk de beamers, Sjoerd had het er druk mee.

      
Na terugkomst van de Kinderkerk werd Martina verrast door een cadeau wat de kinderen zelf hadden gemaakt. Willy Koops sprak haar namens Kinderkerk en KingsKids toe.

In een eerder opgenomen video waren dorpsgenoten aan het woord die zicih op die manier tot Martina richtten. Bijzonder was de bijdrage hieraan van de “echte senioren” van Eastermar, Janke Kuipers (96 jaar) en Jeltje Bakker (88 jaar). Energiek bedankten ze Martina voor haar zorg en wensten haar alle goeds toe in Berkel & Rodenrijs.

Na afloop van de preek werd betrad Hielke Tillema het podium en mocht Martina plaatsnemen in de kerk om te ondergaan wat allemaal nog stond te gebeuren en dat was best wel veel. Als eerste volgde de officiële beëindiging van het predikantschap van Martina in Eastermar. Nadat Martina naar voren was geroepen las Scriba Tine Hoekstra de betreffende formulieren voor.

Daarna kwam Loltsje van der Zee aan het woord en sprak namens de gemeente. Zij is in de afgelopen jaren veel met Wim en Martina opgetrokken waardoor een hechte band is ontstaan tussen haar en Martina. Namens de gemeente sprak Loltsje Martina, Lisa, Sara en Sjoerd toe. In een reis door de tijd schetste Loltsje de ruim 15 jaar die Martina in Eastermar heeft gewerkt. Het was in het begin even wennen “Mevrouw Stougie” te zien komen en gaan op een motor. Het paste bij haar en klopte met haar opvatting dat een toga niet aan haar besteed was.

Vanaf 1-1-2007 was Martina officieel kerkelijk werker in Eastermar. In 2009 werd haar man Wim beroepen als predikant en zo kwam het hele gezin Stougie naar Eastermar
En wat is er veel gebeurd en veranderd in die ruim 15 jarige “Stougie-periode” in Eastermar. Maar ook in het eigen gezin. Gekomen als kleine kinderen verlaten Lisa, Sarah en Sjoerd Eastermar als studenten.

Ook blikte Loltsje vooruit met de woorden “Gelukkig zal er contact blijven, we hopen tenminste dat je wel weer een keer en dienst komt verzorgen, en er zal altijd ruimte voor je zijn om hier een weekend te zijn!” Zij sloot haar speech af met de woorden van het lied:

Ga met God en Hij zal met je zijn
Jou nabij op al je wegen
Met Zijn raad en troost en zegen
Ga met God en Hij zal met jullie zijn.

Daarna was het de beurt aan Hielke Tillema om namens de gemeente een cadeau aan te bieden: Een prachtige tuinbank en en heuse appelboom.
Het laatste woord was echter voor Martina. En dat deed zij geflankeerd door Lisa, Sarah en Sjoerd. Ze bedankte de gemeente voor de goede tijd in Eastermar en op haar beurt bood ze de gemeente een cadeau aan: een replica van het bekende schilderij Pinksteren, gemaakt door Jan Kooistra.
 

Het was 12.00 uur toen we de kerk verlieten voor koffie en oranjekoek in de bijgebouwen van De Hege Stins. Informeel, ontspannen en plezierig, zoals Martina het graag wilde.

Daarna moest je lang in de rij staan om Martina je dank én je goede wensen mee te geven. Dat verhinderde echter niet dat velen gebruik maakten van de gelegenheid om persoonlijk afscheid nemen van Martina, Lisa, Sarah en Sjoerd.
 
   

Elle Hoekstra